Boże, choć Cię nie pojmuję, jednak nad wszystko miłuję. Nad wszystko, co jest stworzone, Boś Ty dobro nieskończone Bądź miłościw mnie grzesznemu, dla Panie Boże pomóż mi wrócić do normalności, pozwól uśmiechnąć się do mojej żony i córki,pozwól cieszyć się każdym dniem.Pomóż abyśmy mogli rozpocząć nowe życie.Boże bądź miłościw mnie grzesznemu, grzeszyłem z myślą że i tak Przebaczysz mi moje grzechy,przepraszam Cię za to.Przepraszam za pogoń za pieniądzem,za Dziecko: Dziecko cicho się modli, a następnie mówi: „Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu”. Po słowach kapłana: „ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”, dziecko odpowiada „amen”. Ksiądz: Wysławiajmy Boga, bo jest dobry. Dziecko: Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki. Następnie kapłan zachęca penitenta do ufności w miłosierdzie Boże następującymi słowami: A. Bóg niech będzie w twoim sercu, abyś skruszony w duchu wyznał swoje grzechy. → 43. B. Albo. Bóg, który oświeca nasze serca, niech ci da prawdziwe po-znanie swoich grzechów i Jego miłosierdzia. → 43. C. Albo: Boże, choć Cię nie pojmuję, Jednak nad wszystko miłuję. Nad wszystko, co jest stworzone, Boś Ty dobro nieskończone! Akt żalu Ach, żałuję za me złości, Jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, Do poprawy dążącemu. Panie Jezu Chryste, Synu Boga, Zbawicielu zmiłuj się nade mną, grzesznym. DZ - (cicho modlisz się:) Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu. (po słowach kapłana: „ja odpuszczam tobie grzechy w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” odpowiadasz: AMEN) K - Wysławiajmy Boga, bo jest dobry . DZ - Bo Jego miłosierdzie trwa na wieki. K - Pan odpuścił tobie grzechy, idź w pokoju. DZ - Bóg zapłać. PENITENT: Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu. Udzielając rozgrzeszenia kapłan wypowiada słowa – KAPŁAN: Bóg Ojciec Miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą, przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju, przez posługę Kościoła. Boże bądź miłościw mnie grzesznemu. Gdy kapłan wypowie pokutę odmów w ciszy 3 razy następujące słowa uderzając się w pierś. Sposób przystępowania do spowiedzi. Bóg zapłać. Pan odpuścił Tobie grzechy, idź w pokoju. Bo jego miłosierdzie trwa na wieki. Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu! Amen. Ksiądz do zboru: Ksiądz: Bóg słyszał nasze wołanie, dlatego przed obliczem Boga wszechmogącego pytam się każdego z was: Czy żałujesz za grzechy swoje? Jeśli tak, odpowiedz: żałuję. Penitenci: Żałuję. Moja modlitwa na dobranoc. Panie Boże, Jezu Chryste, dziękuję Ci za ten dzień, który minął. Za wszystkie radości dziękuję Ci. Za wszystkie smutki, złe postępowania przepraszam Cię. Utul mnie w Twoich Ramionach, tylko w Nich odpocznę bezpiecznie. Dziękuję Ci za cuda, które czynisz w moim życiu, mimo, że czasami nie zachowuje DwWyj6. Na Straży 1974/1/03, str. 7 Poprzedni artykuł Wstecz „A celnik stojąc z daleka, nie chciał podnieść i oczu swych w niebo, ale się bił w piersi swoje mówiąc: Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu” – Łuk. 18:13. Chociaż faryzeusz, o którym mowa jest w naszej lekcji, przedstawia krańcową zarozumiałość, samolubstwo i obłudę, to jednak należy pamiętać, że wiele jest skłonności w tym kierunku, a ktokolwiek ulega tym skłonnościom, rozwija w sobie usposobienie, które z czasem może przynieść takie same owoce, o ile nie zmieni swego postępowania. Duch cichości i pokory, który jest duchem wszystkich prawdziwych dziatek Bożych, jest wyraźnym przeciwieństwem do ducha wyniosłości, pychy i samousprawiedliwienia. Tylko duch pokory może być wysłuchany przez Boga i otrzymać odpowiedź pokoju, jak to zostało zilustrowane w wypadku celnika, w tak wyraźnym przeciwieństwie do faryzeusza. To przywodzi nam na pamięć liczne słowa mądrości i przestrogi, aby mieć się na baczności przed zakradaniem się ducha pychy i próżnej chwały: „Przetoż trzeźwymi bądźcie i czułymi ku modlitwom”, „Trzeźwymi bądźcie, czujcie” przed zasadzkami waszego przeciwnika diabła; „Albowiem powiadam... każdemu, co jest między wami, aby więcej o sobie nie rozumiał niżeli potrzeba rozumieć; ale żeby o sobie rozumiał skromnie”; „żeśmy w prostocie i w szczerości... na świecie obcowali” – 1 Piotra 4:8; Rzym. 12:3; 2 Kor. 1:12. Tylko odurzenie się duchem tego świata pobudza do niedorzecznej chełpliwości, której człowiek o trzeźwym umyśle wstydziłby się; a takie odurzenie się jest obrzydliwe w oczach Bożych i niegodne nawet najsłabszych z Jego dziatek; albowiem każdy człowiek powinien rozumieć, że jeszcze wiele i to bardzo wiele brak mu doskonałości. Przeto chełpliwość jest tylko dowodem odurzenia się światowym duchem. Dla lepszego uwydatnienia swej nauki pod tym względem nasz Pan zwrócił uwagę na piękną, nieudawaną prostotę dzieci jako przykład tego, jacy mają być ci, co chcą wejść do Królestwa Bożego. Jednakowoż być dzieckiem w niewinności i w prostocie jest jedną rzeczą, a być dzieckiem w wyrozumieniu i rozwoju charakteru drugą; i my mamy być dziećmi w tym pierwszym znaczeniu, a nie w tym drugim. W takim też względzie dzieci Boże nazywane są w Piśmie Świętym „małymi” (Łuk. 17:2), a apostoł Jan nazywa ich „dziateczkami”. Oni mogą być podeszłymi w latach i siwowłosymi, lecz ich serca są młode i zachowały miłą prostotę dziecięcą. Z drugiej zaś strony, oni mogą być dojrzałymi w charakterze i wyuczonymi w mądrości Bożej, jak był apostoł Paweł gdy powiedział: „Pókim był dziecięciem, mówiłem jako dziecię, rozumiałem jako dziecię, rozmyślałem jako dziecię, lecz gdym się stał mężem zaniechałem rzeczy dziecinnych”. Ten sam apostoł powiedział również: – „Bracia, nie bądźcie dziećmi wyrozumieniem, ale bądźcie dziećmi złością, a wyrozumieniem dorosłymi bądźcie”. „Czujcie, stójcie w wierze, mężnie sobie poczynajcie, zmacniajcie się” – 1 Kor. 13:11, 14-20, 16:13. Prostota dziecięca zrozumiewa swoje potrzeby, przyznaje się do nich i prosi o miłosierdzie, a nie próbuje zwodzić sama siebie jakąś filozofią. Pod tym względem musimy pozostać „dziećmi”, musimy nadal przyznawać się do własnej niedoskonałości, musimy przyznawać, że potrzebujemy miłosierdzia i nadal musimy ufać w drogocenną krew przelaną dla oczyszczenia nas od wszelkiego grzechu, o ile chcemy, aby Ojciec Niebieski wysłuchał nas, był nam łaskawym i jeżeli nadal chcemy trwać w stanie „usprawiedliwienia” przed obliczem Jego. Zachęcamy również wszystkich, aby pamiętali na ważność modlitwy prywatnej, osobistej, „w komorze”, modlitwy rodzinnej, czyli domowej, a także modlitwy wspólnej z domownikami wiary. Każda z tych jest ważną dla każdego biegnącego w tym niebieskim zawodzie i każda ma biblijną sankcję. Modlitwy te nie potrzebują być długie; zaprawdę, mało z modlitw wspomnianych w Biblii było takimi; lecz one muszą być szczere i z serca, a nie tylko modlitwami warg. Serdeczne modlitwy idą zawsze w parze z wysiłkami, aby żyć zgodnie z nimi; gdy zaś modlitwy warg są zazwyczaj w przeciwieństwie do żywego listu. Modlitwa bez odpowiednich starań, aby żyć zgodnie z tą modlitwą, jest tym samym, co wiara bez uczynków; jest martwą rzeczą, gorszą od nieużytecznej. Modlitwa jest potrzebna, nie aby zmienić Boskie plany, ale aby doprowadzić nasze serce do takiego stanu, abyśmy umieli odpowiednio przyjąć i ocenić błogosławieństwa, jakie Bóg obiecał i z przyjemnością daje swoim dzieciom. Toteż nasze prośby powinny być tylko takie, co do których Bóg dał nam upoważnienie prosić o nie i się ich spodziewać. Prośby nasze nigdy nie powinny być samolubne. Św. Jakub zaznaczył, że niektórzy proszą a nie otrzymują, bo źle proszą (niezgodnie z Boskimi zarządzeniami), aby to na samolubne rozkosze używali (Jak. 4:3). W. T. 1896-98 Następny artykuł Wstecz Do góry Jak i kiedy trzeba się spowiadać? Jak brzmi formuła spowiedzi? Tekst spowiedzi jest naprawdę łatwy do zapamiętania. Sprawdź!Jak dobrze przygotować się do spowiedzi?Spowiedź święta składa się z pięciu części:rachunku sumienia, żalu za grzechy, mocnego postanowienia poprawy, szczerej spowiedzi oraz zadośćuczynienia. Przed przystąpieniem do sakramentu pokuty najlepiej przypomnieć sobie swoje grzechy. Jeżeli odczuwa się potrzebę można również wypowiedzieć modlitwę o szczerą Niebieski, Ty znasz mnie do głębi – znasz każdy szczegół mego mnie do życia z sobą w wieczności, często o tym słaby, niestały, tak łatwo się wybielam, mi widzieć siebie tak, jak Ty mnie bez wybiegów intencje, jakimi kieruję się w mnie, abym rozpoznał swe grzechy przeciw Tobie i przeciwko moim miał odwagę uznania, że źle postępuję, że potrzebuję zmiany postępowania, myślenia, łaskę prawdziwego żalu i poprawy, abym doznał radości Twojego Twoje miłosierdzie, Boże, uleczy moje rany, wzmocni moją wolę pełnienia Twojej woli. Formuła spowiedzi - tekstPENITENT (osoba spowiadająca się): Niech będzie pochwalony Jezus Na wieki wieków. AmenPENITENT czyniąc Znak Krzyża mówi: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. uczyni znak krzyża i zachęci do ufności w miłosierdzie Boże, na przykład, może to uczynić słowami :KAPŁAN: Bóg niech będzie w twoim sercu, abyś skruszony w duchu wyznał swoje Rozpoczynając wyznanie grzechów:Ostatni raz u spowiedzi świętej byłem: tydzień, miesiąc, lata temu …..Pokutę zadaną Pana Boga następującymi grzechami: Wyliczam te grzechy, a przy ciężkich podaję liczbę i zakończenie mów: więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie serdecznie żałuję, postanawiam poprawę proszę o naukę, pokutę i kapłan zachęca penitenta do okazania żaluPENITENT: Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu (Łk 18,13). Udzielając rozgrzeszenia kapłan wypowiada słowa –KAPŁAN: Bóg Ojciec Miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą, przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju, przez posługę Kościoła. I ja odpuszczam Tobie grzechy, w imię Ojca, Syna i ducha ŚwiętegoPENITENT: ,,Amen„po udzielaniu rozgrzeszenia i zadaniu pokuty, kapłan zwraca się do ciebie słowami –KAPŁAN: Wysławiajmy Pana bo jest A jego miłosierdzie trwa na wiekiKAPŁAN: Pan odpuścił tobie grzechy. Idź w Bóg puka w konfesjonał. Ksiądz będzie bezwzględny. Za te grzechy nie dostaniesz rozg... Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Bardzo porządni ludzie (2) „Ach, gdybym tak mógł to wszystko naprawić!“ – powiedział więzień z żalem. Król zwrócił się do służby więziennej i rzekł: „Oto jedyny przestępca wśród tych Ťporządnychť ludzi. Zabierzcie go stąd, aby nie zepsuł pozostałych“. Więzień ten został natychmiast zwolniony i mógł rozpocząć nowe życie, inne niż dotychczas. O pozostałych „Stary Fryderyk“ powiedział: „Ci nicponie mogą tu siedzieć dalej; nie mają bowiem żadnego wstydu ani poczucia winy, a do tego jeszcze kłamią, uważając się za niewinnych“. Wielu ludzi zabiega o to, by w oczach innych uchodzić za dobrych i sprawiedliwych. I rzeczywiście, często im się to udaje. Przed Bogiem nie ma jednak ani jednego człowieka, który byłby bez winy, choć nie musi się z tego powodu iść do więzienia. Z kolei przekonanie o swojej własnej sprawiedliwości jest już wystarczającym powodem, by nie wejść do nieba. Ci, którzy tak uważają, są tak samo na drodze do piekła, jak pozostali grzesznicy. Można by powiedzieć, że szeroka droga prowadząca na zatracenie ma również chodnik. Nie ma na nim wprawdzie tyle brudu, co na drodze, jednak należy on do niej i prowadzi do tego samego miejsca. Jakże wielu pewnych siebie ludzi kroczy takim chodnikiem! Uważają, że nie są wielkimi grzesznikami. Nie obracają się w złym albo bezbożnym towarzystwie. Nie przyniesie im to jednak zbawienia. Jeśli chcą być uratowani, muszą przyznać, że są grzesznikami! Pan Jezus mówi: „Nie przyszedłem bowiem wzywać sprawiedliwych, lecz grzeszników“ (Mat. 9,13) oraz „Nie potrzebują zdrowi lekarza, lecz ci, którzy się źle mają. Nie przyszedłem wzywać do upamiętania sprawiedliwych, lecz grzesznych“ (Łuk. 5,31-32). Drogi Czytelniku, może jesteś „porządny“ i „uczciwy“, jednak musisz przyznać, że nie masz pokoju z Bogiem! Nie próbuj się tłumaczyć i zasłaniać własną sprawiedliwością. Wyznaj „Wielkiemu Królowi“, Panu Jezusowi Chrystusowi, swoje winy i grzechy. Nie ukrywaj dłużej tego, co ci ciąży. Uczyń ten decydujący krok, a rozpoczniesz nowe życie. Bóg Ci w tym dopomoże!